วันนี้เช่นเคย งานเข้าแต่หัวปีครับ แต่ที่ผมจะเล่าคือ ตอนนี้ผมกำลังอยู่ในช่วงพักครับ
ผมมาอยู่ที่ ต.ลิ่นถิ่น อ.ทองผาภูมิ ตั้งแต่ก่อนปีใหม่แล้วละ
ขอพักยาวหน่อยสิ... ปีก่อนลุยงานมาเยอะ... มาก
แล้วอย่างไรล่ะ... ด้วยความที่เป็นคนออกแบบระบบ
และดูแลเครื่อง Server ของลูกค้าอยู่หลายๆที่
ปรกติเวลาทำงานนี่ผมแทบจะไม่ได้พักหรอกวิ่งไปวิ่งมา
เข้าที่โน่นออกที่นี่ เป็นเรื่องปรกติครับ แต่...
ขืนทำอย่างนี้ต่อไป... ทำงานจนตายแน่ๆ ไม่มีเวลาใช้เงินที่หามาได้ชัวร์
ทำอย่างไรดีล่ะ... ขอคุณเทคโนโลยีอีกครั้ง...

โทรศัพท์ - ทำให้ผมประชุมได้ ขณะที่ผมกำลังชมทะเลหมอกอันสวยงาม ริมหน้าผา
GPRS,EDGE - แม้มันจะช้า แต่ก็เพียงพอให้ผมตอบ EMail, Remote ผ่าน SSH ขณะที่นั่งอยู่ริมกองไฟข้างเต็นท์
AutoSSH - สำหรับการเชื่อมต่อตลอดเวลา แม้ผมจะหลับอยู่ในเต็นท์บนภูสูง

ใช่ครับบางคนอาจจะบอกว่าคุณมาพักแล้วเอางานมาด้วยทำใม
แต่ผมว่า... ถ้าคุณทำงานที่ใหนก็ได้... แล้วมันเป็นงานที่คุณรัก...
ลองคิดดูสิ... ได้ทำงานที่ชอบ... บนบรรยากาศที่ผมเล่าให้ฟัง...
มันไม่เหมือนคุณได้พักตลอดเวลาเหรอ...
ตอนนี้สำหรับผม... มันแค่เริ่มต้น... เพราะผมยังจำเป็นต้องเข้าบริษัท
มากกว่าทำงานในแบบที่เล่าให้ฟังด้านบน... แต่.......
สักวันนึง... ผมจะเข้าบริษัทให้น้อยลงกว่านี้...
แล้วไปทำงานอยู่เชิงภู... มีทะเลหมอกเคลียปลายเท้า... พร้อมน้ำมะพร้าวแก้วโตๆ... กับคนรู้ใจที่อยู่ข้างๆ... คอยดู้.........

Labels: life, work

Sunday, January 04, 2009 at 15:47