"กริ๊ง กริ๊ง" (จริงๆมันไม่ใช่เสียงนี้หรอก)
"เฮ้ย... มีแพลนไปใหนป่าว... กินเหล้ากัน"
"ถามคำเดียว... ที่ใหน" (ไม่มีคิดเลยกรู T_T)
"คาราฟัน เหม่งจ๋ายตามมาเลย"
.ได้เจอกัน"

ไม่กีประโยค... สั้น ง่าย
แล้วผมก็ออกจากบ้านทันควัน (ไอ้นี่แต่งตัวรออยู่แล้วนี่หว่า)

ขับรถออกจากบ้าน.... ไม่ไกล... แต่พอมีเวลาให้ได้คิดอะไรนิดหน่อย
ไอ้คนที่ชวนนะเพื่อนผม... ไปนั่งร้องคาราโอเกะรอแฟนเลิกงาน
แล้วจะไปกินต่อที่บ้านแฟนมัน... ส่วนผมนะเหรอ... เค้าเรียกเราก็ไป
ไม่ได้คิดไรมาก... ดีกว่าอยู่บ้านิกนเหล้าคนเดียวตั้งเยอะ...

"เฮ้ย... งานเข้าว่ะเจอกันที่บ้านเลยแล้วกัน"
"ไรว่ะ... อะได้เจอกัน"
T_T เกือบถึงที่นัดหมายแล้วเปลี่ยนซะงั้น
ไม่เป็นไร... ได้เสมอ (กรูเคยปฎิเสธใครมั้ยเนี่ย)

ถึงบ้านเพื่อน
ก็ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร... เล็กๆน้อยๆ
นั่งกินกันไป ดูหนังพอเพลินๆ ชิวมากวันนี้

สักพักเรา (หนุ่มหล่อสองคน) ก็ออกมาสูบบุหรี่
เพื่อน "กรูมีความสุขว่ะ กินเหล้าอยู่บ้าน"
"ไม่อยากไปเที่ยวที่ใหน ไม่อยากไปกินเหล้านอกบ้านแล้ว"
"ที่นี่ก็มีครบทุกอย่าง คอม ทีวี เครื่องเสียง"
"สำคัญสุด ... เค้านี่แหละที่ทำให้กรูอยากอยู่บ้าน อยากอยู่กับเค้า"

ผม "นี่แหละความหมายของคำว่า บ้าน"

แล้วเมื่อใหร่... ผมจะมี "บ้าน"....
Monday, November 16, 2009 at 07:44